• Szlaki turystyczne - Województwo lubuskie

SZLAK ZIELONY - "Mała Pętla Zielonogórska"

Zielona Góra - Drzonków - Jędrzychów - Skansen w Ochli - Góra Wilkanowska - Zielona Góra

Kategoria szlaku: pieszy, na krótkie wędrówki, przyrodniczy, odcinkami do jazdy konnej, dla rowerzystów

Szlak zaczyna się na ulicy Wypiańskiego (dojazd autobusami 28, 29, można dojść szlakiem niebieskim z okolic dworca PKP i PKS) przy Schronisku Młodzieżowym PTSM.

Początkowo biegnie około 500 metrów ze szlakiem niebieskim, mijając z prawej strony tzw. miasteczko ruchu drogowego, z lewej strony towarzyszy nam linia kolejowa do Wrocławia. Za pętlą autobusową mijamy potok, skręcamy w prawo i idziemy cały czas prosto pod górę, początkowo wzdłuż ogródków działkowych. Na skrzyżowaniu nie zmieniamy kierunku i idziemy dalej prosto w stronę lasu mieszanego granicą terenów dawnej Politechniki (obecnie Uniwersytet Zielonogórski) wyznaczoną przez potok. Po lewej stronie w dole można dostrzec malowniczy staw. Po około kilometrowym marszu skręcamy w prawo i wspinamy się ostro pod górę na wzniesienie z którego rozciąga się widok w kierunku północno - zachodnim. Kontynuując wędrówkę dochodzimy do przecinki pod linią wysokiego napięcia. Ze wzniesienia, które mijamy można dostrzec m. in. Zakłady Rockwool w Cigacicach. Schodzimy ze wzgórza, po prawej w oddali stronie dostrzegając (i słysząc !) pojazdy przejeżdżające obwodnicą zielonogórską. Po około 900 metrach przekraczamy tą trasę pod wiaduktem obok torów kolejowych. Mijamy kolejne ogródki działkowe i skręcamy w lewo w stronę linii kolejowej. Wkrótce dostrzegamy już bloki na Osiedlu Pomorskim - dzielnicy Zielonej Góry. Za cementownią idziemy dalej prosto dochodząc ponownie do torów kolejowych, po czym skręcamy w prawo. Przekraczamy Szosę Kisielińską i szerokim łukiem okrążamy Osiedle Pomorskie. Tuż przed opuszczeniem lasu napotykamy na szlak czerwony, z którym w prawo wychodzimy do pętli autobusowej na Osiedlu Śląskim (można stąd zakończyć lub zacząć kolejny etap wycieczki). Idziemy cały czas ze szlakiem czerwonym droga asfaltową i za blokiem nr 10 skręcamy w lewo. Wkraczamy na kładkę nad obwodnicą po czym skręcamy w lewo w ulicę Karową, następnie w prawo w ulicę Strzemienną i jeszcze raz w lewo w ulicę Stajenną. Nazwy ulic wzięły się od Studenckiego Ośrodka Jeździeckiego w Raculce, do którego dochodzimy. Dawniej w samym "środku" lasu, w słabo zamieszkanym terenie studenci mieli świetne warunki do trenowania jazdy konnej. Dzisiaj gdy za ośrodkiem powstało nowe osiedle domków jest to prawie niemożliwe. Mimo to można się tu nauczyć podstaw jazdy. Szlak mija ośrodek z lewej strony i doprowadza nas do ulicy Wrocławskiej (wylotowa do obwodnicy) obok pętli MZK m.in. linii 0.

Szlak czerwony odbija w prawo zaś zielony wchodzi w lewo w słabo widoczną leśną ścieżkę. Skręcamy w prawo i idąc pod górę zdobywamy wzniesienie 190 m n.p.m. Z niego schodzimy wyraźną leśna ścieżką aż do drogi asfaltowej. Tam skręcamy w lewo w stronę samotnego domu. Szlak prowadzi drogą dojazdową do ogródków działkowych, które mijamy z obu stron. Przez najbliższe 3 km szlak prowadzi lasem prosto, przez około 500 m trasy towarzyszy nam nawet nawierzchnia typu kocie łby. Dochodzimy juz do wsi Drzonków, mijamy liczne trasy do jazdy konnej. Po zakręcie w lewo mijamy ujeżdżalnię. Szlak skręca dalej w prawo na drogę, która doprowadza nas (po minięciu z prawej strony basenu o długości toru 50 m) do przystanku MZK na ulicy Olimpijskiej. Obok sklepu spożywczego zaczyna się szlak czarny do Nowej Soli. Idziemy z nim po prawej stronie zostawiając Wojewódzki Ośrodek Sportu i Rekreacji - Ośrodek Pięcioboju Nowoczesnego. Ośrodek zbudowano w latach 80 XX w., odbywały się tutaj liczne międzynarodowe i krajowe zawody pięcioboju nowoczesnego (bieganie, pływanie, jazda konna, strzelanie i szermierka). Obecnie ośrodek stanowi zaplecze wypoczynkowe dla mieszkańców Zielonej Góry, znajduje się tu kryta i otwarta pływalnia, korty tenisowe, pole namiotowe, hotel z restauracją, stajnie. Po dojściu do ostrego zakrętu ulicy Olimpijskiej, szlak czarny skręca w lewo, zielony zaś w prawo. Po około 400 m skręcamy w ulicę Klonową w trakt pokryty tzw kocimi łbami I WCHODZIMY NIM W KIERUNKU LASU. Przez najbliższe 2 km kluczymy wśród malowniczych lasów mieszanych. Za stawem leśnym skręcamy w lewo, po około 1 km skręcamy tym razem w prawo. Po minięciu potoku należy skręcić ponownie w prawo. Budynki, które widzimy to zabudowania leśniczówki Jędrzychów. Za nią dochodzimy do pola (ładny widok na Zieloną Górę), którym dochodzimy do szosy i widocznej pętli autobusowej na Jędrzychowie - dzielnicy Zielonej Góry. Szlak podchodzi lekko pod górę w stronę starego Jędrzychowa i po około 500 m skręca w lewo w stronę lasu. Traktem dochodzimy do dawnej linii kolejowej (a właściwie tylko nasypów gdyż po torach dawno już nie ma śladu) z Zielonej Góry do Szprotawy przez Stypułów - gdzie można było się przesiąść na pociągi jadące w kierunku Żagania, Żar a także Kożuchowa i Nowej Soli. Linia po wojnie działała do lat 50 tych i służyła głównie do zwozu płodów rolnych. Do naszych czasów pozostały nasypy, przejazdy, mosty (w większości w ruinie) a także fragment linii biegnący przez obecne wzdłuż ulicy Dworcowej, Pieszej, Osiedle Łużyckie i Słoneczne, okolice rozgłośni radiowej do dawnego Browaru. W Zielonej Górze linia posiadała odgałęzienia do upadłych w latach 90 tych XX w. zakładów - Polska Wełna, Winiarnia, Browar oraz do nadal działającego zielonogórskiego Polmosu. W okolicach ulicy Fabrycznej i Jaskółczej znajdował się dawny dworzec kolejowy Zielona Góra - Przedmieście, zaś na terenie obecnego tartaku stacja w Jędrzychowie. Szlak odchodzi w prawo od nasypu kolejowego i przez las mieszany a następnie iglasty doprowadza nas do basenu przeciwpożarowego i drogi z Zielonej Góry do Ochli. Spotykamy się tutaj ze szlakiem niebieskim. Z przystanku MZK (linia 27) i PKS odjeżdżają autobusy do Zielonej Góry.

Oba szlaki przecinają drogę a zielony za przystankiem MZK wchodzi do lasu na ścieżkę prowadzącą w stronę Muzeum - Parku Etnograficznego - Skansenu k. Ochli. Park powstał w 1977 roku jako oddział Muzeum Ziemi Lubuskiej, a w 1982 roku uzyskał samodzielność. Na otwartym terenie zgromadzono kilkanaście chat z terenu zachodniej Wielkopolski, wschodnich Łużyc i środkowej Ziemi Lubuskiej. W chatach znajdują się narzędzia i przedmioty używane przez dawnych ich mieszkańców. Znajduje się tutaj m. in. kuźnia, dzwonnica, gołębnik, wieża winiarska z wyciskarką soku z winogron. Przy wejściu znajduje się leśniczówka z XVIII w. mieszcząca dyrekcję i muzeum z licznymi eksponatami, a także sklepik z pamiątkami. Od kilku lat Skansen organizuje festyny z muzyką ludową a także prowadzi regularne pokazy okolicznościowe np. barwienie i malowanie pisanek, przygotowywanie wycinanek, wykopki, winobranie, ubijanie masła i inne w zależności od pory roku. W bufecie można posmakować chleba ze smalcem i ogórkiem kiszonym.

Szlak nie wchodzi na teren Skansenu a jedynie obchodzi go wzdłuż ogrodzenia. Za nim skręca lekko w prawo na wzniesienie o wysokości 137 m. Z niego wędrujemy lasem iglastym aż do ponownego spotkania ze szlakiem niebieskim(w 2000 roku wiele drzew jak zapałki złamało się podczas ogromnej nawałnicy, która przeszła przez okolice Zielonej Góry. Droga do Ochli fragmentami była nieprzejezdna, linie telefoniczne i elektryczne zostały zerwane). Wędrujemy lekko pod górę piaszczystą leśną drogą prowadzącą do Wilkanowa. Szlak zielony skręca po około 1 km w prawo w stronę wąwozu, a później w lewo w stronę małego jaru którym podchodzimy aż do drogi prowadzącą do Góry Wilkanowskiej 220 m n.p.m. Na górze znajduje się przeciwpożarowa wieża obserwacyjna nadleśnictwa. Wieża zbudowana z czerwonej cegły została postawiona na górze pod Wilkanowem w 1902 roku z inicjatywy Stowarzyszenia Rzemieślników i Winiarzy. Wzór wieży zaprojektowany przez Wilhelma Kreisa z Dusseldorfu, nawiązuje do grobowca króla Ostrogotów - Teodoryka Wielkiego w Rawennie. Nadano jej imię kanclerza Niemiec - Bismarka. Obecnie pod wieżą znajduje się ważny zielonogórski węzeł szlaków turystycznych. Z głównego grzbietu Góry Wilkanowskiej można dostrzec ciekawą panoramę na południe. Przy dobrej pogodzie widać Hutę Miedzi w Głogowie.

Początkowo szlak zielony odchodzi w dół wraz z innymi szlakami, dalej schodzi z czarnym w lewo. Po około 500 m szlak czarny skręca w leśny trakt w prawo, zaś nasz zielony w lewo. Przed nami las mieszany i wąwóz, którego dołem idziemy. Dochodzimy do leśnej ścieżki dydaktycznej wyznakowanej przez Nadleśnictwo Zielona Góra. Idziemy dalej prosto aż do szosy z Zielonej Góry do Żar, w okolicach ogródków działkowych w okolicach wsi Wilkanowo. Obok znajduje się przystanek MZK (linia 28 i 29 - możliwość powrotu do Zielonej Góry). Szlak przechodzi przez szosę po czym kluczy leśnymi traktami. Po około 2 km z prawej strony dochodzi do nas ponownie szlak czarny. Szlakiem czarnym można odbić na parę minut w prawo ze szlaku zielonego i przejść około 400 m do Szmaragdowego Jeziorka na terenie wyrobiska dawnej cegielni i kopalni iłu "Krośnieńska".

Po spotkaniu ze szlakiem czarnym skręcamy w lewo i po 1 km dochodzimy skrajem tzw. "Osiedla Malarzy" aż do szosy wylotowej do Krosna Odrzańskiego i Gubina przy alei Wojska Polskiego. Szlak czarny skręca w lewo, zaś nasz zielony w prawo w stronę Uniwersytetu Zielonogórskiego (zabudowania dawnej WSP), mijając m.in. z prawej strony przystanek MZK oraz stację paliw. Szlak będzie przedłużany w latach 2003 i 2004.

W eksplorowaniu szlaku przydatne będą mapy np. "Okolice Zielonej Góry" - wydawnictwa Sygnatura

Jarosław Wnorowski, PRZEWODNIK PO ZNAKOWANYCH SZLAKACH TURYSTYCZNYCH OKOLIC ZIELONEJ GÓRY
Wydano staraniem Polskiego Towarzystwa Turystyczno - Krajoznawczego, Oddział w Zielonej Górze, ul. Kupiecka 17
Publikowanie treści informatora jest dozwolone jedynie za zgodą wydawcy i z podaniem źródła.
Opracował: Jarosław Wnorowski©
ZIELONA GÓRA - marzec 2003 r.