Województwo łódzkie

Szlaki rekreacyjne

Trasa 8.5. Szlak WOKÓŁ ZDUŃSKIEJ WOLI

Znaki zielone, długość 22 km /pieszy, dogodny dla kolarzy/

Przebieg trasy:

Zduńska Wola (PKS) - Paprotnia - Świerzyny - Zapolice - Strońsko - Beleń - Piaski - Poręby

Szlak ma charakter rekreacyjny. Pozwala poznać historię, zabytki i przyrodę powiatu zduńskowalskiego m.in. dworek Złotnickich - Dom Urodzin św. M. M. Kolbego - zalew "Kępina"- dwór w Paprotni - świątynię romańską w Strońsku - i fragment przyrody Parku Międzyrzecza Warty i Widawki.

Zduńska Wola - miasto młode, bowiem prawa miejskie uzyskało dopiero w 1825 roku. W źródłach pisanych Zduńska Wola pojawiła się już w 1403 roku. Swój dynamiczny rozwój Zduńska Wola zawdzięcza swemu ówczesnemu właścicielowi, Stefanowi Złotnickiemu który sprowadził tutaj tkaczy z Saksonii, Prus, Śląska i Czech. Do wojny była miastem wielonarodowościowym. Wśród mieszkańców dominowali Polacy, Niemcy i Żydzi. Tutaj urodził się i był ochrzczony św. M. M. Kolbe - dzisiejszy patron miasta. Z zabytków na uwagę zasługują: domy tkaczy, klasycy styczny dwór- siedziba władz miasta - z I pół. XIX w., neobarokowy kościół WNMP, kościół św. Antoniego z seminarium duchownym księży orionistów z 1924 r, kościół ewangelicko-augsburski, kościół baptystów, kaplica morawitów, cmentarz żydowski.

Paprotnia - we wsi klasycystyczny pałac z XIX w., otoczony zabytkowym parkiem z unikatowymi okazami drzew (m.in. klon srebrzysty, topola chińska, dęby szypułkowe) - obecnie własność prywatna.

Zapolice - we wsi znajduje się park podworski z resztkami bramy wjazdowej i stawem w kształcie podkowy. Wieś wzmiankowana w dokumentach z XIV w. Położona na wysokim brzegu Warty. We wrześniu 1939 r. w tym rejonie toczyły się zacięte walki.

Pstrokonie - wieś wzmiankowana w 1311 roku, z którą związane były dwa rody szlacheckie Pstrokońskich h. Poraj i h. Paparona vel Gąska. W XIX w. wieś stanowiła własność Walewskich. We wsi zachował się dwór z XIX w., w otoczeniu zabytkowego parku oraz murowana kapliczka z pocz. XIX w. z barokową figurą ludową św. Wawrzyńca.

Strońsko - wieś położona na wysokim brzegu rzeki Warty Wzmiankowana już w 1389 r. We wsi romański kościół św. Urszuli z XIII w. Na pobliskim cmentarzu mogiły 300 żołnierzy poległych w walkach obronnych na Warcie we wrześniu 1939 roku. Wśród nich grób gen. Bronisława Laliczyńskiego - dowódcy zmarłego po wojnie w Londynie. Zachowały się pozostałości parku podworskiego z początku XIX w. z pomnikowymi okazami drzew /jesion, lipa, klon/. W pobliżu cztery bunkry. Odcinek, gdzie Niemcy sforsowali rzekę i przełamali polską linię obrony.

Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki - utworzono w 1989 roku. Jego powierzchnia wynosi 25,3 tyś. ha. Przedmiotem ochrony są doliny Warty i Widawki wraz z ich dopływami i towarzyszącą tym obszarom naturalną szatą roślinną i fauną. Nakwieksze walory parku to:

• urozmaicona rzeźba terenu zwłaszcza malownicze przełomy Warty (wysokości względne stoków dochodzą do 45 m),
• rośliny chronione: milek szkarłatny, wełnianki, żurawina błotna, bagno zwyczajne,
• wiele gatunków zwierząt: m.in. ropucha paskówka, zaskroniec, żuraw, bóbr, wydra.
• rezerwaty przyrody: "Korzeń", "Hołda", "Winnica", "Grabica",
• zabytki kultury materialnej: kurhan z okresu rzymskiego w Strobinie, kościół św. Urszuli w Strońsku z XIII wieku - jedna z pierwszych świątyń w Polsce zbudowanych z cegły, klasztor w Widawie, dwory m.in. w Konopnicy i Rychłociacach.