Województwo łódzkie

9. Szlaki Jury Wieluńskiej

Trasa 9.1. Szlak JURY WIELUŃSKIEJ

Znaki czerwone, długość 45 km /pieszy , dogodny dla kolarzy/

Przebieg trasy:

Wieluń (PKP) - Wieluń - Ruda - Łaszew - Bieniec Duży - Kępowizna - Załęcze Wielkie - Troniny - rezerwat "Węże"- Lisowice - Raciszyn - Działoszyn - Grądy Łazy (PKS)

"Szlak Jury Wieluńskiej" jest fragmentem "Szlaku Orlich Gniazd"- łącznie liczy 113 km, ale po woj. łódzkim przebiega 45 km. Umożliwia turystom poznanie walorów środowiska naturalnego Wyżyny Wieluńskiej, jej przeszłość historyczną. Unikatowa przyroda obszaru położonego w sąsiedztwie wielkiego łuku rzeki Warty między Działoszynem a Krzeczowem spowodowała utworzenie tu Załęczańskiego Parku Krajobrazowego. Park ten jest jednym z wielu tworzących zespół Jurajskich Parków Krajobrazowych między Krakowem a Wieluniem.

Wieluń - pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1283 roku. Wieluń pełnił funkcję grodu kasztelańskiego. W XIV w., był nawet przejściowo stolicą księstwa, następnie ziemi, powiatu i starostwa grodowego. Od 1420 r. Wieluń został włączony do województwa sieradzkiego. W XIV wieku miasto zostało otoczone murami obronnymi, wzniesiono zamek i dwór arcybiskupi. Wieluń jako pierwsze miasto w Polsce został zbombardowany w dn. 1 września 1939 r. Miasto zachowało charakterystyczny układ urbanistyczny w kształcie wrzeciona. Zachowały się fragmenty gotyckich murów obronnych (z basztami). Brama Krakowska (zrekonstruowana) oraz liczne kościoły: kościół i klasztor augustianów z XIV w. fundacji Kazimierza Wielkiego, kościół i klasztor popauliński fundacji księcia Opolczyka z 1383 r. z elementami gotyku i barokowym wyposażeniem wnętrz, kościół popijarski św. Józefa i dawne kolegium z XVIII w., kościół i klasztor reformatów z I pół. XVIIw., dawny kościół i klasztor bernardynek z pocz. XVII w., w którym obecnie mieści się Muzeum Ziemi Wieluńskiej.

Ruda - w średniowieczu (od ok. 1264 r.) miasto, do 1281 r., siedziba kasztelanii. Pierwsza wzmianka w kronice Galla Anonima z 1106 r. Koniec XIII w., to upadek na rzecz lepiej usytuowanego Wielunia. We wsi przebudowywany wielokrotnie romański kościół św. Wojciecha. Obok kościoła pałac z XIX w. - siedziba ostatnich właścicieli Rudy - Taczanowskich.

Łaszew - we wsi jeden z najcenniejszych drewnianych kościołów z I pół. XVI w. św. Jana Chrzciciela. Budowa o konstrukcji zrębowej, z wieżą konstrukcji słupowej (w barokowym ołtarzu Pieta z 1430 r). Obok kościoła kopiec ziemny z XVI w.

Załęcze Wielkie - wieś w 1357r. należała do arcybiskupów gnieźnieńskich. Pierwotnie znajdowała się na prawym brzegu Warty. Na skutek licznych powodzi mieszkańcy przenieśli się na obecne miejsce (w l pół. XIX w). We wrześniu 1939 r. odbyła się tutaj potyczka Polaków z forsującymi Wartę Niemcami. Symboliczna mogiła - na pamiątkę. W okolicy Zaleczą, w czasie powstania styczniowego (l 863 r.) na polach wsi Kluski i Grabowa, doszło do dużej bitwy, w której powstańcy ponieśli klęskę.

Rezerwat geologiczny "Węże"- obejmuje ochroną wapienny ostaniec jurajski - Górę Zelce, silnie skrasowiałą, z licznymi jaskiniami, lejami krasowymi i formami krasu powierzchniowego. W jaskiniach zachowały się ciekawe formy naciekowe.

Działoszyn - najstarsza wzmianka pochodzi z 1411 r. Obecny rozwój Działoszyn zawdzięcza cementowniom. W mieście pałac późnorenesansowy z pocz. XVII w. (przebywał w nim Stanisław August Poniatowski), rokokowy kościół św. Marii Magdaleny z 1787 r., zachował się zabytkowy układ ulic.